fimmtudagur, október 08, 2009
Ég engan svík, þetta er jú bara pólitík...
Ég er nú ekki þekkt fyrir að nenna að ræða pólitík og stjórnmál, finnst þetta eitthvað svo niðurdrepandi umræðuefni. En ég fékk þennan brandara sendan í dag og finnst hann svo dásamlegur að ég bara verð að birta hann hér. Hann er dálítið langur, en vel þess virði að lesa.
Á degi í framtíðinni ...
Steingrímur Sigfússon var dauður og kominn til himna þar sem hann hitti
Lykla-Pétur.
Lykla-Pétur varð svolítið vandaræðalegur: Eh, velkominn sagði hann loks.
Þakka þér fyrir, sagði Steingrímur, ég vissi að ég myndi enda hér.
- Nja, sagði Pétur, þú hefur lifað sæmilega frómu lífi, eða þannig, svo
við vildum gjarnan hafa þig hér en því eru ekki allir sammála. Þú ert
umdeildur maður og það hafa fleiri áhuga á þér en við hér í himnaríki. Við
urðum að halda fund með djöflinum þar sem þetta var rætt og það endaði með
því að við gerðum samning við hann.
Samning! Hrópaði Steingrímur og var sýnilega brugðið.
Það er nú ekki alslæmt, sagði Pétur, en djöfullinn sagðist nú þegar hafa
flesta vini þína svo við sömdum um að þú eyddir einum sólarhring í helvíti
og öðrum hér hjá okkur í himnaríki og svo velur þú sjálfur hvar þú dvelur
um aldur og eilífð.
Steingrímur maldaði svolítið í móinn en samningur er jú samningur svo Pétur
vísaði honum á lyftuna, kvaddi hann og sagðist sjá hann eftir sólarhring.
Steingrímur ýtti á hnapp merktan helvíti í lyftunni og seig svo langt,
langt niður á við þar til lyftan stoppaði við kolsvarta hurð. Þegar dyrnar
opnuðust stóð djöfullinn sjálfur fyrir innan. Gamli vinur, vertu
hjartanlega velkominn, gakktu í bæinn, sagði djöfsi.
Steingrímur fór inn og við honum blasti risastór golfvöllur. Margir af hans
gömlu flokksbræðrum léku golf á vellinum eða stóðu í smáhópum og töluðu
saman. Golfvöllurinn var fullkominn. Það var heitt í lofti og út um allt
voru léttklæddar, snoppufríðar djöflastelpur sem færðu mönnum bjór og aðra
kalda drykki. Steingrímur lék golf allan daginn og um kvöldið bauð Svavar
Gestsson, sem hafði dáið nokkru áður, honum í gúrmet grill (hafði sem sagt
grætt um daginn og grillað um kvöldið) ásamt Indriða, Álfheiði og fleiri
góðum vinum með öllu góðgæti sem hugsast gat. Fáum sögum fer af því hvernig
Steingrímur eyddi nóttinni en sólarhringurinn í helvíti var fljótur að líða
og morguninn eftir var honum vísað á lyftuna á ný.
Þegar Steingrímur kom aftur til himnaríkis var hann efins um ágæti þess
staðar en það var samt sem áður tekið vel á móti honum. Hann var klæddur í
englaföt og fengin harpa til að leika á. Hann eyddi deginum með því að
ganga um milli skýjanna, hlustaði á fagran fuglasöng og borðaði ferska
ávexti. Hann fékk reyndar í magann af ávöxtunum og það pirraði hann að sjá
Davíð og Þorgerði sitja saman á skýi og leika á hörpur af mikilli
innlifun.
Um kvöldið kom Pétur. Nú ertu búinn að dvelja heilan sólarhring í helvíti
og heilan dag hér í himnaríki. Ertu kannski búinn að ákveða þig? Spurði
postulinn.
Hmm, sagði Steingrímur, ég átti nú kannski ekki von á því en ég held að
ég velji helvíti, þrátt fyrir allt. Það er heppilegasti staðurinn fyrir
mig. Andlitið datt af Pétri og hann reyndi hvað hann gat að fá Steingrím
ofan af ákvörðun sinni. En Steingrímur var harðákveðinn.
Á ný fór Steingrímur með lyftunni niður í helvíti og djöfullinn tók aftur á
móti honum. Hann kippti Steingrími inn en þar var þá allt öðru vísi umhorfs
en daginn áður. Brennisteinsfnykinn lagði um allt og skerandi sársaukavein
flokksbræðra hans og vina fylltu loftið. En hvar er golfvöllurinn? Spurði
Steingrímur. Og djöflastelpurnar, bjórinn og grillið?
- Ah, sagði djöfullinn, þú skilur þetta manna best, í gær var
kosningabaráttan í fullum gangi. En nú ertu búinn að kjósa!
Og þá er tími til að halda áfram að læra. Heimspeki... vúhú... ;)
Helga x.
|
Ég er nú ekki þekkt fyrir að nenna að ræða pólitík og stjórnmál, finnst þetta eitthvað svo niðurdrepandi umræðuefni. En ég fékk þennan brandara sendan í dag og finnst hann svo dásamlegur að ég bara verð að birta hann hér. Hann er dálítið langur, en vel þess virði að lesa.
Á degi í framtíðinni ...
Steingrímur Sigfússon var dauður og kominn til himna þar sem hann hitti
Lykla-Pétur.
Lykla-Pétur varð svolítið vandaræðalegur: Eh, velkominn sagði hann loks.
Þakka þér fyrir, sagði Steingrímur, ég vissi að ég myndi enda hér.
- Nja, sagði Pétur, þú hefur lifað sæmilega frómu lífi, eða þannig, svo
við vildum gjarnan hafa þig hér en því eru ekki allir sammála. Þú ert
umdeildur maður og það hafa fleiri áhuga á þér en við hér í himnaríki. Við
urðum að halda fund með djöflinum þar sem þetta var rætt og það endaði með
því að við gerðum samning við hann.
Samning! Hrópaði Steingrímur og var sýnilega brugðið.
Það er nú ekki alslæmt, sagði Pétur, en djöfullinn sagðist nú þegar hafa
flesta vini þína svo við sömdum um að þú eyddir einum sólarhring í helvíti
og öðrum hér hjá okkur í himnaríki og svo velur þú sjálfur hvar þú dvelur
um aldur og eilífð.
Steingrímur maldaði svolítið í móinn en samningur er jú samningur svo Pétur
vísaði honum á lyftuna, kvaddi hann og sagðist sjá hann eftir sólarhring.
Steingrímur ýtti á hnapp merktan helvíti í lyftunni og seig svo langt,
langt niður á við þar til lyftan stoppaði við kolsvarta hurð. Þegar dyrnar
opnuðust stóð djöfullinn sjálfur fyrir innan. Gamli vinur, vertu
hjartanlega velkominn, gakktu í bæinn, sagði djöfsi.
Steingrímur fór inn og við honum blasti risastór golfvöllur. Margir af hans
gömlu flokksbræðrum léku golf á vellinum eða stóðu í smáhópum og töluðu
saman. Golfvöllurinn var fullkominn. Það var heitt í lofti og út um allt
voru léttklæddar, snoppufríðar djöflastelpur sem færðu mönnum bjór og aðra
kalda drykki. Steingrímur lék golf allan daginn og um kvöldið bauð Svavar
Gestsson, sem hafði dáið nokkru áður, honum í gúrmet grill (hafði sem sagt
grætt um daginn og grillað um kvöldið) ásamt Indriða, Álfheiði og fleiri
góðum vinum með öllu góðgæti sem hugsast gat. Fáum sögum fer af því hvernig
Steingrímur eyddi nóttinni en sólarhringurinn í helvíti var fljótur að líða
og morguninn eftir var honum vísað á lyftuna á ný.
Þegar Steingrímur kom aftur til himnaríkis var hann efins um ágæti þess
staðar en það var samt sem áður tekið vel á móti honum. Hann var klæddur í
englaföt og fengin harpa til að leika á. Hann eyddi deginum með því að
ganga um milli skýjanna, hlustaði á fagran fuglasöng og borðaði ferska
ávexti. Hann fékk reyndar í magann af ávöxtunum og það pirraði hann að sjá
Davíð og Þorgerði sitja saman á skýi og leika á hörpur af mikilli
innlifun.
Um kvöldið kom Pétur. Nú ertu búinn að dvelja heilan sólarhring í helvíti
og heilan dag hér í himnaríki. Ertu kannski búinn að ákveða þig? Spurði
postulinn.
Hmm, sagði Steingrímur, ég átti nú kannski ekki von á því en ég held að
ég velji helvíti, þrátt fyrir allt. Það er heppilegasti staðurinn fyrir
mig. Andlitið datt af Pétri og hann reyndi hvað hann gat að fá Steingrím
ofan af ákvörðun sinni. En Steingrímur var harðákveðinn.
Á ný fór Steingrímur með lyftunni niður í helvíti og djöfullinn tók aftur á
móti honum. Hann kippti Steingrími inn en þar var þá allt öðru vísi umhorfs
en daginn áður. Brennisteinsfnykinn lagði um allt og skerandi sársaukavein
flokksbræðra hans og vina fylltu loftið. En hvar er golfvöllurinn? Spurði
Steingrímur. Og djöflastelpurnar, bjórinn og grillið?
- Ah, sagði djöfullinn, þú skilur þetta manna best, í gær var
kosningabaráttan í fullum gangi. En nú ertu búinn að kjósa!
Og þá er tími til að halda áfram að læra. Heimspeki... vúhú... ;)
Helga x.
